بررسی مقایسه ای اهداف برنامه های آموزشی با نیاز های حرفه ای از دیدگاه دانش آموختگان پرستاری طی سه دوره سه ساله

از آنجائیکه دانش آموختگان محور اصلی فعالیتهای آموزشی هستند، بررسی دیدگاه آنها نسبت به توانایی های بالینی، ارتباطی و مدیریتی به منظور ایفای نقش حرفه ای ، به ارتقاء برنامه های آموزشی کمک می کند. تحقیقات نتایج متفاوتی را از دیدگاه دانش آموختگان پرستاری در مورد تاثیر مهارت های کسب شده در طول تحصیل بر کارآیی و پاسخگویی به نیاز های حرفه ای آنان را گزارش نموده اند، پژوهش حاضر با هدف مقایسه اهداف برنامه های آموزشی بانیاز های حرفه ای از دیدگاه دانش آموختگان پرستاری طی سه دوره سه ساله انجام شد . مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی مقطعی از نوع پیمایشی در سال1388 روی 354 نفرازدانش آموختگان پرستاری سال های 1378 تا1386 که در مقطع کارشناسی پیوسته و ناپیوسته در دانشکده پرستاری ومامایی شهرخرم آباد تحصیل کرده بودند، انجام گردید . از 354 پرسشنامه ارسالی، 222پرسشنامه عودت داده شدکه در قالب سه دوره سه ساله یعنی دانش آموختگان سالهای1380-1378 به عنوان دوره اول،دانش آموختگان سالهای 83-1381 دوره دوم و دانش آموختگان سالهای86-1384 دوره سوم در نظر گرفته شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ای مشتمل بر اطلاعات فردی ، تناسب اهداف برنامه های آموزشی با نیاز های حرفه ای ،رضایت از برنامه های آموزشی ولزوم تغییر آنها ، عناصر موثر بر کیفیت برنامه های آموزشی از دیدگاه دانش آموختگان وفعالیتهای آموزشی وپژوهشی مرتبط با رشته پس از فارغ التحصیلی بود ،که به وسیله پست ارسال و بطور خود ایفا تکمیل گردید . اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی مطلق و نسبی ، میانگین و انحراف معیار) و مجذورکای ، برای مقایسه سه دوره تجزیه وتحلیل شد . بحث و نتیجه گیری: تناسب اهداف برنامه های آموزشی با نیاز های حرفه یک روند کاهشی را نشان می دهد. و باز نگری در نظام آموزش پرستاری به منظور ارتقاء توانایی دانش آموختگان در مراقبت از بیمار، کاربرد بیشتر دروس تئوری ، کارآموزی و عملی در کارآیی حرفه ای و افزایش مهارتهای لازم جهت پاسخگویی به نیاز های حرفه ای، پیشنهاد می گردد. یافته ها: بیشتر دانش آموختگان دوره اول (2/74درصد) توانایی خود در مراقبت از بیمار را در حد زیاد ارزیابی نمودند در حالیکه دوره های دوم با 72درصد و سوم با9/57درصد یک روند کاهشی را نشان داد. اکثر دانش آموختگان دوره اول کاربرد دروس کار آموزی را با 2/62 درصد بیش از دروس عملی با 9/48درصد و تئوری با 1/51درصد در کارآیی حرفه ای موثر می دانستند. در دوره های بعد نیز، تاثیر دروس تئوری و کار آموزی روند کاهشی را نشان داد. همچنین اکثر دانش آموختگان دوره اول50درصد مهارتهای کسب شده در طول تحصیل را، در حد متوسطی پاسخگوی نیاز های حرفه ای در محیط کارذکرکرده بودند. در دوره های بعدی نیز روند کاهشی داشت. آزمون مجذور کای اختلاف معناداری را بین سه دوره در خصوص موارد فوق نشان نداد. بیشترین عناصر موثر بر کیفیت برنامه های آموزشی از دیدگاه اکثر دانش آموختگان به ترتیب استفاده از اساتید و مربیان مجرب (73درصد)، فضای مناسب بالین (6/67درصد)، امکانات آموزش بالینی (2/66درصد)، شیوه های تدریس به کارگرفته شده ( 9/59درصد ) و منابع علمی (9/59درصد) بود، امابه جزءمنابع علمی مجذور کای تفاوت معنی دار بین سه دوره نشان نداد .